Żal mi ziemi takiej suchej, czystej, na której nie ma śladów małych stóp. Tylko trawa i zioła tęskniące. Nie ma tupotu, nie ma dudnienia, gdy biegną śmiejąc się z całych sił. Smutne powietrze takie dostojne, poważne, stojące nad pożałowaną ziemią. Nie przeszywa je wrzask zabawy, co już dawno w rzeczywistość się zamieniła. Powietrze tylko zawisło … More Żal